Op het eerste gezicht is Dhruv Bogra een vrij doorsnee persoon uit het India dat voor 1,3 miljard mensen thuis is. Dhruv is echter niet zo maar iemand, want hij fietste één van de meest bizarre tochten ooit: van Alaska in de Verenigde Staten tot de Heilige Vallei van Peru.
Een tocht die zo’n 15.000 kilometer lang was en hem meer dan eens in gevaarlijke, maar ook prachtige situaties bracht.
Dhruv Bogra wist de tocht gelukkig te overleven, deed er ongeveer 400 dagen over en hield er een ontzagwekkend verhaal aan over.
Reisbegeerte neemt je mee achterop zijn fiets.
Het begin: gelijk in het diepe
Dhruv Bogra zou als je niet beter weet een Nederlander kunnen zijn: al van kinds af aan zit hij op zijn fiets en het liefst fiets hij overal heen. Na tientallen jaren als verkoper in een winkel te werken, begint het fietsen op zijn veertigste serieus te kriebelen.
Hij besluit de sprong in het diepe te nemen: fietsen van het noorden van Noord-Amerika tot diep in Zuid-Amerika.
En het begin? Nou, dat is gelijk intens.
Dhruv begint zijn trip namelijk op de Dalton Highway in Alaska, die bekend staat als één van de meest gevaarlijke en geïsoleerde snelwegen ter wereld.
De Dalton Highway heeft dan ook niets voor niets de onheilspellende lengte van exact 666 kilometer.
Waar begin je aan Dhruv? Maar hij komt de trip, beginnende in het noordelijke Dead Horse, ondanks barre omstandigheden goed door, om uiteindelijk te belanden in Livengood, ongeveer in het centrum van Alaska.
Op naar de warmte
Via het ijzige Alaska kwam Dhruv langzaam terecht in een iets prettiger klimaat met betere wegen en iets meer bewoning. Dat maakt de reis nog steeds niet eenvoudig, in tegendeel, maar wel beter te doen.
Via Alaska reed Dhruv langzaam maar zeker richting Canada, waar hij het prachtige Banff aandeed met de beroemde meren Lake Louise en Moraine Lake.
Via de prachtige westkust van de Verenigde Staten dook Dhruv centraal-Amerika in, waar hij via het beroemde en beruchte Tijuana Mexico binnenkwam.
In Mexico nam hij de toeristische route, door 4000 kilometer langs UNESCO Werelderfgoed en andere prachtige bestemmingen te rijden.
Van de drugskartels had hij gelukkig geen last, hoewel het altijd oppassen geblazen is in de gebieden waar de wetten iets minder sterk gelden, met name in het noorden van Mexico.
Warm, vochtig en prachtig
Centraal-Amerika was, zoals je misschien al zou verwachten, een avontuur op zich voor Dhruv.
Hij omschrijft het zelf als “warm, vochtig en paradijselijk”, en dat snappen wij wel.
De landen hebben een luchtvochtigheid die een groot deel van het jaar rond de 100% zit en de temperatuur ligt hoog. Dat betekent dat je zweet in feite niet verdampt en je alleen maar meer gaat zweten, en meer, en meer en nog veel meer.
Het zou een moment zijn dat je zin hebt in een scootertje of elektrische fiets, zodat je wat minder hard hoeft te werken zelf.
Toch hield Dhruv het vol, uiteraard niet zonder de highlights van alle landen over te slaan.
Helaas voor Dhruv was Zuid-Amerika een lastiger verhaal. Hoewel hij ook Zuid-Amerika uitgebreid wilde bezoeken, kreeg hij hier te maken met wat visumproblemen.
Hierdoor moest hij direct door naar Lima in Peru, voor hij wat anders kon doen.
Vanuit Lima kon hij echter weer volop de natuur in duiken en reed hij in een afzonderlijke rit ook nog eens naar Chili.
Alsof de rit vanuit noord-Alaska niet voldoende was, toch?